Η τεχνική του PICSI είναι μια καινοτόμος μέθοδος και αποτελεί εξέλιξη της τεχνικής της μικρογονιμοποίησης (ICSI). Συνίσταται σε ζευγάρια όταν διαπιστώνονται υψηλά ποσοστά ανδρικής υπογονιμότητας και χρειάζεται να εφαρμοστεί η μικρογονιμοποίηση (ICSI), αλλά επιπλέον έχει διαγνωστεί και χαμηλό ποσοστό πρόσδεσης σε υαλουρονικό οξύ (HBA test) ή υψηλό ποσοστό κατακερματισμού του DNA του σπέρματος (DFI).
Κατά τη διάρκεια του ICSI, τα σπερματοζωάρια επιλέγονται βάσει της μορφολογίας και της κινητικότητάς τους. Ωστόσο, πρόκειται για μια οπτική προσέγγιση και δεν αντανακλά σε απόλυτο βαθμό τη λειτουργία του σπέρματος και την ικανότητά του να γονιμοποιεί το ωάριο. Το PICSI μια παραλλαγή ICSI που παρέχει λειτουργικές δοκιμές για το σπέρμα προκειμένου να βοηθήσει τον εμβρυολόγο στην επιλογή του βέλτιστου σπερματοζωαρίου που θα χρησιμοποιήσει για την γονιμοποίηση των ωαρίων.
Η χρήση του PICSI βασίζεται στην ιδιότητα που έχουν μόνο τα ώριμα και χωρίς κατακερματισμό σπερματοζωάρια να προσκολλώνται σε μία πρωτεΐνη που ονομάζεται υαλουρονικό οξύ. Το ώριμο σπερματοζωάριο φέρει ειδικούς υποδοχείς για να προσκολλάται και να προκαλεί την λύση του υαλουρονικού, διαδικασία που επιτελείται φυσιολογικά κατά την γονιμοποίηση.
Το PICSI μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για άνδρες με:
- χαμηλό δείκτη ΗΒΑ
- Υψηλό δείκτη DFI
- προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης.
- αδυναμία ανάπτυξης του εμβρύου σε προηγούμενες προσπάθειες.
- κακή μορφολογία των σπερματοζωαρίων.
- μειωμένη κινητικότητα του σπέρματος.
- σπέρμα που έχει ληφθεί με τη μέθοδο TESA ή MESA.
