Ο ορισμός της υγείας παραμένει αναλλοίωτος από το 1948. Βρίσκεται στο επίσημο καταστατικό κείμενο του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (“Preamble to the Constitution of the World Health Organization”), το οποίο έγινε αποδεκτό από την Παγκόσμια Διάσκεψη για την Υγεία, υπεγράφη στις 22 Ιουνίου 1946 από εκπροσώπους 61 κρατών στη Νέα Υόρκη (Official Records of the World Health Organization, 2:100) και τέθηκε σε ισχύ στις 7 Απριλίου 1948. Σύμφωνα με τον ορισμό αυτόν, η υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους φυσικής, πνευματικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας (“Health is a state of complete physical, mental and social well-being and not merely the absence of disease or infirmity”).
Υπό την έννοια αυτή, η υπογονιμότητα αποτελεί πράγματι διαταραχή της υγείας. Το ζευγάρι που παραμένει άτεκνο παρά τη θέλησή του, δεν βρίσκεται σε «πλήρη πνευματική και κοινωνική ευεξία», δεδομένου ότι η ακούσια ατεκνία θεωρείται κοινωνικό στίγμα και κατά κανόνα επηρεάζει δυσμενώς την πνευματική και κοινωνική ευεξία των άτεκνων ζευγαριών. Κατά συνέπεια, τα υπογόνιμα ζευγάρια είναι «ασθενείς», χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι χρειάζεται να στιγματίζονται γι’ αυτό, όπως ακριβώς ουδείς στιγματίζεται επειδή πάσχει από γρίπη, ή από μυωπία. Η υπογονιμότητα δεν έχει ιδιαίτερα συμπτώματα και οι «ασθενείς» δεν φαίνεται να «πάσχουν» από κάποιο πρόδηλο νόσημα.
