Η αντιμετώπιση της εξωμητρίου κυήσεως με λαπαροσκοπική χειρουργική αποτελεί σήμερα την αδιαμφισβήτητη θεραπεία εκλογής. Μέχρι τη δεκαετία του 1970, η λαπαροτομία αποτελούσε τη μέθοδο εκλογής λόγω της αδυναμίας πρώιμης διάγνωσης με αποτέλεσμα συνήθως τη ρήξη της έκτοπης εξωμητρίου κύησης.
Η πρώιμη διάγνωση στις μέρες μας γίνεται με συνδυασμό της μέτρησης των επιπέδων της β-χοριακής γοναδοτροπίνης και του υπερηχογραφήματος, οπότε η διάγνωση έχει τεθεί συνήθως πριν τη ρήξη. Σπανίως χρειάζεται λαπαροσκοπική επιβεβαίωση. Η πρώιμη διάγνωση και η λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση μείωσαν σχεδόν στο μηδέν τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα από εξωμήτριο κύηση, ενώ βελτίωσαν σημαντικά το ποσοστό της μετεγχειρητικής υπογονιμότητας.
Οι αντενδείξεις εφαρμογής λαπαροσκοπικής χειρουργικής όπως διατυπώθηκαν περίπου προ εικοσαετίας από τη Γαλλική Σχολή (Mage G., Canis M., Bruhat M.A) είναι:
- Απόλυτες αντενδείξεις: διάμεση κύηση, καταπληξία (σοκ), οπισθοπεριτοναϊκή αιματοκήλη και αντενδείξεις γενικής αναισθησίας.
- Σχετικές αντενδείξεις: αιμοπεριτόναιο >1.500 ml, παχυσαρκία, εκτεταμένες συμφύσεις.
Η λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση της εξωμητρίου σαλπιγγικής κύησης μπορεί να είναι είτε συντηρητική, με γραμμική σαλπιγγοτομή, αναρρόφηση του κυήματος και διατήρηση της σάλπιγγας, είτε ριζική, με αφαίρεση της σάλπιγγας.
Η επιλογή της μεθόδου λαπαροσκοπικής αντιμετώπισης στηρίζεται σε κριτήρια, αλλά και στην εμπειρία και τεχνογνωσία της χειρουργικής ομάδας. Τα κριτήρια επιλογής της μεθόδου μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: ιστορικό υπογονιμότητας, προηγούμενη ή επαναλαμβανόμενη έκτοπη κύηση, σαλπιγγοπλαστική, το σημείο εντόπισης (ισθμός, λήκυθος, κώδωνας), την αμφοτερόπλευρο εξωμήτριο σαλπιγγική κύηση και το ενδεχόμενο ρήξης της σάλπιγγας. Με βάση τη βαθμολογία που συγκεντρώνεται από τα κριτήρια αυτά, αποφασίζεται (κατά τη γαλλική σχολή) η διατήρηση ή η αφαίρεση της σάλπιγγας.
α) Στην περίπτωση διατήρησης της σάλπιγγας, πραγματοποιείται επιμήκης τομή μήκους 10-15 mm με laser CO2 ακριβώς ύπερθεν του κυήματος, αφαίρεση του κυήματος με έγχυση φυσιολογικού ορού υπό πίεση, αναρρόφηση και απομάκρυνσή του από το τοίχωμα της σάλπιγγας. Η σάλπιγγα ελέγχεται για το ενδεχόμενο αιμορραγίας και τα χείλη της παραμένουν ανοικτά. Σπανίως τοποθετείται ράμμα. Στο τέλος της επέμβασης γίνεται έκπλυση της πυέλου με φυσιολογικό ορό, αφαιρούνται όλα τα στοιχεία του κυήματος από την πύελο και ελέγχεται η άλλη σάλπιγγα.
Η μετεγχειρητική παρακολούθηση περιλαμβάνει μέτρηση των επιπέδων β-χοριακής γοναδοτροπίνης δύο ημέρες μετά την επέμβαση και ανά εβδομάδα μέχρι τον μηδενισμό τους.
β) Στην περίπτωση αφαίρεσης της σάλπιγγας, η επέμβαση πραγματοποιείται με χρήση διπολικής διαθερμίας για αιμόσταση και η αφαίρεση της σάλπιγγας γίνεται με laser CO2 ή μηχανικό ψαλίδι. Η εκτομή γίνεται πολύ κοντά στη σάλπιγγα, με ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να μη θιγεί η αιμάτωση της ωοθήκης.
Δείτε ακόμη:
Εξωμήτριος κύηση
