Ο σαλπιγγικός και περιτοναϊκός παράγων είναι κύρια αιτία υπογονιμότητας στο 11-30% των υπογόνιμων ζευγαριών. Μπορεί να αφορά σαλπιγγική φλεγμονώδη βλάβη, ενδομητρίωση και συμφυτική νόσο των εξαρτημάτων της μήτρας και της πυέλου γενικότερα.

Οι παθήσεις των σαλπίγγων περιλαμβάνουν:

• συμφύσεις,
• απόφραξη του ισθμού,
• μερική απόφραξη του κωδωνικού άκρου (φίμωση),
• πλήρη απόφραξη του κωδωνικού στομίου (υδροσάλπιγγα).

Υπενθυμίζεται ότι διακρίνουμε τέσσερα τμήματα της σάλπιγγας, το διάμεσο, τον ισθμό, την λήκυθο και τον κώδωνα που αποτελεί το ελεύθερο άκρο της σάλπιγγας και καταλήγει στους κροσσούς.

Οι επεμβάσεις για την αποκατάσταση αυτών των βλαβών περιλαμβάνουν λύση συμφύσεων, κωδωνοπλαστική, σαλπιγγοστομία και αναστόμωση της σάλπιγγας. Σήμερα, οι επεμβάσεις αυτές έχουν περιορισμένη εφαρμογή, λόγω των υψηλών ποσοστών επιτυχίας κυήσεων μετά εξωσωματική γονιμοποίηση, η οποία παρακάμπτει τον σαλπιγγικό παράγοντα. Η διενέργεια αυτών των επεμβάσεων στο παρελθόν είχε ευρεία εφαρμογή και αποσκοπούσε στη θεραπεία του σαλπιγγικού παράγοντα υπογονιμότητας. Σήμερα αποτελούν εναλλακτική λύση στην εξωσωματική γονιμοποίηση και εκτελούνται με laser λαπαροσκοπική χειρουργική, προσφέροντας σε ορισμένες περιπτώσεις ικανοποιητικά ποσοστά φυσικών συλλήψεων.